dwukolorowy

dwukolorowy (język polski)

dwukolorowy (1.1) komplet

wymowa:

IPA: [ˌdvukɔlɔˈrɔvɨ], AS: [dvukolorovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma dwa kolory

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwukolorowy		dwukolorowa	dwukolorowe	dwukolorowi	dwukolorowe
dopełniacz	dwukolorowego		dwukolorowej	dwukolorowego	dwukolorowych
celownik	dwukolorowemu		dwukolorowej	dwukolorowemu	dwukolorowym
biernik	dwukolorowego	dwukolorowy	dwukolorową	dwukolorowe	dwukolorowych	dwukolorowe
narzędnik	dwukolorowym		dwukolorową	dwukolorowym	dwukolorowymi
miejscownik	dwukolorowym		dwukolorowej	dwukolorowym	dwukolorowych
wołacz	dwukolorowy		dwukolorowa	dwukolorowe	dwukolorowi	dwukolorowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Tapicerka jest dwukolorowa – górna część szara, a dolna beżowa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dwubarwny

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kolorowy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) двухколерны, двухкаляровы
• czeski: (1.1) dvojbarevný, dvoubarevný
• francuski: (1.1) bicolore
• rosyjski: (1.1) двухкрасочный, двухцветный
• słowacki: (1.1) dvojfarebný
• ukraiński: (1.1) двоколірний, двобарвний
• włoski: (1.1) bicolore

źródła: