Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dwanaście

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dwanaście (język polski)

dwanaście (1.1)
dwanaście (1.1) babeczek
wymowa:
IPA[dvãˈnaɕʨ̑ɛ], AS[dvãnaśće], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) liczba 12
odmiana:
(1.1) lp dwanaście, dwunastu, dwunastu, ~, dwunastoma, dwunastu, ~; blm; dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego forma mianownika przyjmuje postać dopełniacza („dwunastu”)
przykłady:
(1.1) Gminy, które dokonują wpłat na rzecz zwiększenia subwencji, zobligowane do wnoszenia ich w dwunastu równych ratach w terminie do 15-tego każdego miesiąca[1]. (sic!)
(1.1) Moim zadaniem był lot po trójkącie, nad chmurami, na wysokości dwunastu kilometrów[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zapis arabski 12, zapis rzymski XII, tuzin, reg. śl. dwanost
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwunasta ż, dwunastnica ż, dwa n
przym. dwunasty
licz. dwanaścioro, dwa
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. dwanaćcie < st.pol. dwanadźće < st.pol. dwa na dzieście < st.pol. dwa na dziesięcie < prasł. *dъva na desęte[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 12
źródła:
  1. Owsiak Stanisław, Finanse publiczne, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Danuta Błaszak, Karuzela ku słońcu, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 382, 383.