durian

durian (język polski)

durian (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈdurʲjãn], AS: [durʹi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) bot. drzewo z rodziny wełniakowatych; zob. też durian w Wikipedii

(1.2) spoż. owoc duriana (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	durian	duriany
dopełniacz	duriana	durianów
celownik	durianowi	durianom
biernik	durian / pot. duriana	duriany
narzędnik	durianem	durianami
miejscownik	durianie	durianach
wołacz	durianie	duriany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zybuczkowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Owoce

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) durian; (1.2) durian
• birmański: (1.2) ဒူးရင်းသီး (du:rang:si:)
• rosyjski: (1.1) дуриан m; (1.2) дуриан m
• tajski: (1.2) ทุเรียน (tú.rian)

źródła:

durian (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. durian

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

durian (język czeski)

durian (1.2)

duriany (1.3)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. durian (rodzaj roślin)

(1.2) bot. durian (drzewo z rodzaju (1.1))

(1.3) spoż. durian (owoc)

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	durian	duriany
dopełniacz	durianu	durianů
celownik	durianu	durianům
biernik	durian	duriany
wołacz	duriane	duriany
miejscownik	durianu	durianech
narzędnik	durianem	duriany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: