Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

duga

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: dugga

duga (język polski)

wymowa:
IPA[ˈduɡa], AS[duga]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) drewniany, łukowaty przedmiot służący do przymocowania rzemieni przy chomącie do dyszli zaprzęgu[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) duha
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło duga w: SJP.pl.

duga (język chorwacki)

duga (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tęcza
odmiana:
(1.1) lp duga, duge, dugi, dugu, dugom, dugi, dugo; lm duge, duga, dugama, duge, dugama, dugama, duge
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

duga (slovio)

duga (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
дуга
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) tęcza
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

duga (język szwedzki)

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) nadawać się[1]
odmiana:
(1.1) att duga, duger, dög/dugde[2], dugt[2], dug!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 101.
  2. 2,0 2,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen