drukarz

drukarz (język polski)

drukarz (1.1) na znaczku pocztowym

drukarz (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈdrukaʃ], AS: [drukaš], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek wyspecjalizowany w zawodzie drukarskim, pracownik drukarni; zob. też drukarz w Wikipedii

(1.2) przest. właściciel oficyny drukarskiej, wydawca

(1.3) pot. o sędzi piłkarskim, który sprzedaje („drukuje”) mecze

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zool. kornik drukarz

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	drukarz	drukarze
dopełniacz	drukarza	drukarzy / drukarzów
celownik	drukarzowi	drukarzom
biernik	drukarza	drukarzy / drukarzów
narzędnik	drukarzem	drukarzami
miejscownik	drukarzu	drukarzach
wołacz	drukarzu	drukarze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	drukarz	drukarze
dopełniacz	drukarza	drukarzy / drukarzów
celownik	drukarzowi	drukarzom
biernik	drukarza	drukarze
narzędnik	drukarzem	drukarzami
miejscownik	drukarzu	drukarzach
wołacz	drukarzu	drukarze

przykłady:

(1.3) Ciekawe, ile ten cholerny drukarz wziął za ostatni mecz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. impresor

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. drukować

rzecz. druk m, drukarnia ż, drukowanie n, drukarstwo n, drukarka ż, drukarenka ż

przym. drukarski, drukarniany, drukowy

przysł. drukiem

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. druk + -arz < na wzór niem. Drucker

uwagi:

(1.3) zobacz też: sędzia kalosz

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) printer
• baskijski: (1.1) inprimatzaile
• bułgarski: (1.1) печатар m
• czeski: (1.1) tiskař m
• hiszpański: (1.1) impresor m; (1.2) impresor m
• jidysz: (1.1) דרוקער m (druker)
• niemiecki: (1.1) Drucker m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) печатник m
• słowacki: (1.1) tlačiar
• szwedzki: (1.1) tryckare w
• ukraiński: (1.1) друкар m
• wilamowski: (1.1) drökker m,dröker m
• włoski: (1.1) tipografo m

źródła: