Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

drużba

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: druźba • družba • drüźba

drużba (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna towarzyszący panu młodemu podczas ślubu; zob. też drużba w Wikipedii
(1.2) daw. druh, przyjaciel[1]

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) daw. przyjaźń, życzliwość[1]
(2.2) daw. świta weselna (drużbowie i druhny)[1]
(2.3) daw. grupa przyjaciół, druhów, drużyna[1]
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdrużbadrużbowie
dopełniaczdrużbydrużbów
celownikdrużbiedrużbom
biernikdrużbędrużbów
narzędnikdrużbądrużbami
miejscownikdrużbiedrużbach
wołaczdrużbodrużbowie
(2.1-3) blm
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikdrużba
dopełniaczdrużby
celownikdrużbie
biernikdrużbę
narzędnikdrużbą
miejscownikdrużbie
wołaczdrużbo
przykłady:
(1.1) Na wiosnę 1939 roku, w samą Wielkanoc, byłem na ich ślubie w roli drużby.[2]
(2.1) Połączyła nas drużba większa niźli kogokolwiek na świecie.[3]
(2.2) Na środku izby stół okrągły, pod białym, sutym obrusem, gdzie przy jarzących brązowych świecznikach żydowskich suta zastawa, talerze poniechane tak, jak dopiero co od nich cała weselna drużba wstała, w nieładzie, gdzie nikt o sprzątaniu nie myśli.[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. drużbant m, druh m
forma żeńska druhna m
związki frazeologiczne:
służba nie drużba
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. świadek
Wyraz stanowi wyjątek i w obu rodzajach odmienia się według deklinacji żeńskiej (IV)
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło drużba w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Jan Brzechwa, Opowiadania drastyczne, 1966, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. ↑ Tomasz Kołodziejczak, Krew i kamień, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. ↑ Stanisław Wyspiański, Wesele, 1901, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=drużba&oldid=59627”