Uwaga |
---|
donosiciel
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
donosiciel (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik donosiciel donosiciele dopełniacz donosiciela donosicieli celownik donosicielowi donosicielom biernik donosiciela donosicieli narzędnik donosicielem donosicielami miejscownik donosicielu donosicielach wołacz donosicielu donosiciele
- przykłady:
- (1.1) W organizacji było ponad dwudziestu donosicieli.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) informator
- hiponimy:
- (1.1) denuncjant, denuncjator, konfident, skarżypyta, szpieg
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. donos m, donosik m, donosicielstwo n, donoszenie n, donaszanie n, doniesienie n
- forma żeńska donosicielka ż
- czas. donosić ndk., donaszać ndk., donieść dk.
- przym. donosicielski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) salatari
- białoruski: (1.1) даносчык m
- czeski: (1.1) donašeč m, udavač m, pot. bonzák m
- hiszpański: (1.1) delator m, soplón m
- nowogrecki: (1.1) καταδότης m
- rosyjski: доноситель m, доносчик m, стукач m, ябедник m
- słowacki: (1.1) donášač m, udavač m
- źródła:
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 24.