deskorolka

deskorolka (język polski)

deskorolka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌdɛskɔˈrɔlka], AS: [deskorolka], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. deska na kółkach, służąca do rekreacji oraz sportu; zob. też deskorolka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	deskorolka	deskorolki
dopełniacz	deskorolki	deskorolek
celownik	deskorolce	deskorolkom
biernik	deskorolkę	deskorolki
narzędnik	deskorolką	deskorolkami
miejscownik	deskorolce	deskorolkach
wołacz	deskorolko	deskorolki

przykłady:

(1.1) Lubię jeździć na deskorolce.

(1.1) Deskorolka przydatna jest jako środek transportu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. deska ż, deskorolkarz mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

deska + rolki

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) skateboard
• duński: (1.1) rullebræt n, skateboard n
• esperanto: (1.1) rultabulo
• fiński: (1.1) rullalauta
• francuski: (1.1) planche à roulettes
• hebrajski: (1.1) סקייטבורד
• hiszpański: (1.1) monopatín m
• holenderski: (1.1) skateboard
• japoński: (1.1) スケートボード
• niemiecki: (1.1) Skateboard n
• norweski (bokmål): (1.1) rullebrett n
• nowogrecki: (1.1) τροχοσανίδα ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) роликовая доска ż, скейтборд m
• szwedzki: (1.1) skateboard, w rullbräda w

źródła: