dźwig

dźwig (język polski)

dźwig (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ʥ̑vʲik], AS: [ʒ́vʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) maszyna służąca do przenoszenia ładunku w pionie lub w poziomie

(1.2) zob. winda

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dźwig	dźwigi
dopełniacz	dźwigu	dźwigów
celownik	dźwigowi	dźwigom
biernik	dźwig	dźwigi
narzędnik	dźwigiem	dźwigami
miejscownik	dźwigu	dźwigach
wołacz	dźwigu	dźwigi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) żuraw, kran, dźwignica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dźwignica ż, dźwignia ż, udźwig m, dźwigowy m, dźwigowa ż, dźwigacz mrz

czas. dźwigać ndk., dźwignąć dk., udźwignąć dk., przedźwignąć się dk.

przym. dźwigowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: winda

• angielski: (1.1) lift, crane
• baskijski: (1.1) garabi
• czeski: (1.1) jeřáb m
• esperanto: (1.1) lifto
• estoński: (1.1) kraana
• hiszpański: (1.1) grúa ż
• holenderski: (1.1) lift
• portugalski: (1.1) elevador m
• rosyjski: (1.1) лебёдка ż, кран m
• szwedzki: (1.1) lyftkran w
• ukraiński: (1.1) лебідка ż, кран m
• włoski: (1.1) ascensore m

źródła: