czytelniczka

czytelniczka (język polski)

czytelniczka (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌʧ̑ɨtɛlʲˈɲiʧ̑ka], AS: [čytelʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta lub dziewczyna, która czyta książki, gazety, itp.

(1.2) kobieta lub dziewczyna, która korzysta z biblioteki lub czytelni

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czytelniczka	czytelniczki
dopełniacz	czytelniczki	czytelniczek
celownik	czytelniczce	czytelniczkom
biernik	czytelniczkę	czytelniczki
narzędnik	czytelniczką	czytelniczkami
miejscownik	czytelniczce	czytelniczkach
wołacz	czytelniczko	czytelniczki

przykłady:

(1.1) W dziale porad na listy czytelniczek odpowiada wróżka Hortensja.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czytelnictwo n, czytelnia ż, czytanka ż, czytelność ż, czytadło n, czytnik m, czytanie n, czytywanie n, przeczytanie n

forma męska czytelnik m

czas. czytać ndk., przeczytać dk.

przym. czytelniczy, czytelniany, czytelny, oczytany, poczytny

przysł. czytelnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: czytelnik

• białoruski: (1.1) чытачка ż; (1.2) чытачка ż
• bułgarski: (1.1) читателка ż; (1.2) читателка ż
• czeski: (1.1) čtenářka ż
• rosyjski: (1.1) читательница ż; (1.2) читательница ż

źródła: