czasoprzestrzeń

czasoprzestrzeń (język polski)

czasoprzestrzeń (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌʧ̑asɔˈpʃɛsṭʃɛ̃ɲ], AS: [časopšesṭšẽń], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. matematyczny model opisujący czas i przestrzeń zgodnie z postulatami teorii względności; zob. też czasoprzestrzeń w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czasoprzestrzeń	czasoprzestrzenie
dopełniacz	czasoprzestrzeni	czasoprzestrzeni
celownik	czasoprzestrzeni	czasoprzestrzeniom
biernik	czasoprzestrzeń	czasoprzestrzenie
narzędnik	czasoprzestrzenią	czasoprzestrzeniami
miejscownik	czasoprzestrzeni	czasoprzestrzeniach
wołacz	czasoprzestrzeni	czasoprzestrzenie

przykłady:

(1.1) Grawitacja jest konsekwencją krzywizny czasoprzestrzeni.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zakrzywienie czasoprzestrzeni • czasoprzestrzeń Minkowskiego • czasoprzestrzeń Riemanna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. czasoprzestrzenny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spacetime, space-time, space time, space-time continuum
• baskijski: (1.1) espazio-denbora
• białoruski: (1.1) прастора-час ż
• duński: (1.1) rumtid w
• esperanto: (1.1) spactempo
• fiński: (1.1) aika-avaruus
• hiszpański: (1.1) espacio-tiempo m
• japoński: (1.1) 時空
• kaszubski: (1.1) czasoprzestrzéń m
• kataloński: (1.1) espaitemps m
• koreański: (1.1) 시공간
• litewski: (1.1) erdvėlaikis m
• niemiecki: (1.1) Raumzeit ż
• nowogrecki: (1.1) χωρόχρονος, χωροχρόνος
• rosyjski: (1.1) пространство-время n
• rumuński: (1.1) spațiu-timp
• szwedzki: (1.1) rumtid w, rumstid w
• ukraiński: (1.1) простір-час m
• włoski: (1.1) spaziotempo m

źródła: