Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

czart

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

czart (język polski)

wymowa:
IPA[ʧ̑art], AS[čart]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskoosobowy[1]

(1.1) przest. zły duch, diabeł; zob. też czart w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Czarty zamieniły ich w kamienie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) diabeł, szatan, bies
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czort m
przym. czarci, czartowski
związki frazeologiczne:
baba swoje, czart swojedo czarta! • karta, kwarta, warta, Marta – wszystko warto czartani czart, ni chartpsu oczy przedał, a czartowi duszętak czart chłopa nęci, że mu babą kręci
etymologia:
uwagi:
zobacz też: polskie przysłowia o diable
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.