Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

cyjanek

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

cyjanek (język polski)

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. sól kwasu cyjanowodorowego, substancja trująca; zob. też cyjanki w Wikipedii
(1.2) pot. chem. cyjanek potasu; zob. też cyjanek potasu w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. sinek
(1.2) przest. cyjankali
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) trucizna
hiponimy:
(1.1) cyjanek cynku, cyjanek sodu, cyjanek potasu, cyjanek wodoru
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. cyjankowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(pol. cyjan < gr. κυάνεοςciemnoniebieski) + pol. -ekkońcówka przydawana solom kwasów beztlenowych
por. franc. cyanure < (franc. cyan < gr. κυάνεος) + franc. -urekońcówka przydawana solom kwasów beztlenowych
Nazwę w języku francuskim (cyanure) nadał Józef Gay-Lussac w artykule Badania nad kwasem pruskim opublikowanym przez siebie pod datą 18 września 1815 roku w Rocznikach chemii i fizyki[1][2].
W języku polskim najpierw pojawił się odpowiednik urobiony od barwy sinej: sinek (najpóźniej w 1817[3][4]), potem zaś w formy cyanek, cyannik i cyjanek[5].
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cyjanek potasu
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło cyanure w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.
  2. Józef Gay-Lussac Recherches sur l'acide prussique [Badania nad kwasem pruskim] w: Annales de chimie et de physique [Roczniki chemii i fizyki], t. 95, s. 162-163, Paryż 1815.
  3. Jędrzej Śniadecki Początki chemii dla użycia słuchaczów przy Imperatorskim Wileńskim Uniwersytecie, t. II, s. 213, Wilno i Warszawa 1817.
  4. Ignacy Fonberg Słownik wyrazów chemicznych, s. 277-280, Wilno, 1825.
  5. Encyklopedyja powszechna, t. VI, s. 19, 48, Warszawa 1861.