cierpiętnik

cierpiętnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ʨ̑ɛrˈpʲjɛ̃ntʲɲik], AS: [ćerpʹi ̯ẽntʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba lubująca się we własnym cierpieniu lub biernie poddająca się cierpieniu

(1.2) tytuł przysługujący męczennikom, którzy cierpieli od swych współwyznawców.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cierpiętnik	cierpiętnicy
dopełniacz	cierpiętnika	cierpiętników
celownik	cierpiętnikowi	cierpiętnikom
biernik	cierpiętnika	cierpiętników
narzędnik	cierpiętnikiem	cierpiętnikami
miejscownik	cierpiętniku	cierpiętnikach
wołacz	cierpiętniku	cierpiętnicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) masochista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cierpienie n, cierpiętnictwo n, cierpiętniczość ż

forma żeńska cierpiętnica ż

czas. cierpieć ndk., wycierpieć dk., nacierpieć się dk., scierpieć dk.

przym. cierpiętniczy, cierpiący

przysł. cierpiętniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) passion bearer
• białoruski: (1.2) пакутнік m, страстацерпец m
• chiński standardowy: (1.2) 热忱者
• czeski: (1.2) strastotěrpec m
• portugalski: (1.2) portador da paixão m
• rosyjski: (1.2) страстотерпец m
• turecki: (1.2) tutku taşıyan
• włoski: (1.2) portatore di passione m

źródła: