cieciorka

cieciorka (język polski)

cieciorka (1.1)

cieciorka (1.2)

cieciorka (1.3)

wymowa:

IPA: [ʨ̑ɛ̇ˈʨ̑ɔrka], AS: [ćėćorka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Coronilla L., rodzaj roślin z rodziny bobowatych; zob. też Cieciorka (roślina) w Wikipedii

(1.2) spoż. kulin. nasiona ciecierzycy pospolitej, Cicer arietinum

(1.3) ornit. samica cietrzewia

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cieciorka	cieciorki
dopełniacz	cieciorki	cieciorek
celownik	cieciorce	cieciorkom
biernik	cieciorkę	cieciorki
narzędnik	cieciorką	cieciorkami
miejscownik	cieciorce	cieciorkach
wołacz	cieciorko	cieciorki

przykłady:

(1.1) Niektóre gatunki cieciorki uprawiane są jako rośliny ozdobne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) cieciorka powabna • cieciorka pstra • cieciorka skorpionowata • cieciorka szerokolistna

synonimy:

(1.2) groch włoski

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) roślina

(1.2) nasiono

(1.3) cietrzew

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciecierzyca ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) łac. cicer → groch

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) chickpea, garbanzo bean
• bułgarski: (1.3) тетерка ż
• czeski: (1.1) čičorka ż
• niemiecki: (1.1) Kronwicken
• rosyjski: (1.1) вязель
• włoski: (1.1) coronilla

źródła: