chroniczny

chroniczny (język polski)

wymowa:

IPA: [xrɔ̃ˈɲiʧ̑nɨ], AS: [χrõńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) med. długotrwały

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	chroniczny		chroniczna	chroniczne	chroniczni	chroniczne
dopełniacz	chronicznego		chronicznej	chronicznego	chronicznych
celownik	chronicznemu		chronicznej	chronicznemu	chronicznym
biernik	chronicznego	chroniczny	chroniczną	chroniczne	chronicznych	chroniczne
narzędnik	chronicznym		chroniczną	chronicznym	chronicznymi
miejscownik	chronicznym		chronicznej	chronicznym	chronicznych
wołacz	chroniczny		chroniczna	chroniczne	chroniczni	chroniczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Ekspozycja na opary tej substancji może powodować chroniczne podrażnienie dróg oddechowych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chroniczność ż

przysł. chronicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. χρονικός

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chronic
• bułgarski: (1.1) хроничен, хронически
• duński: (1.1) kronisk
• fiński: (1.1) krooninen
• francuski: (1.1) chronique
• holenderski: (1.1) chronisch
• interlingua: (1.1) chronic
• kataloński: (1.1) crònic
• szwedzki: (1.1) kronisk

źródła: