choleryk

choleryk (język polski)

wymowa:

IPA: [xɔˈlɛrɨk], AS: [χoleryk]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek o gwałtownym, wybuchowym usposobieniu

(1.2) psych. jeden z typów temperamentu; człowiek o szybkich i silnych reakcjach uczuciowych, za to wytrwały i odporny

(1.3) człowiek chory na cholerę

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	choleryk	cholerycy
dopełniacz	choleryka	choleryków
celownik	cholerykowi	cholerykom
biernik	choleryka	choleryków
narzędnik	cholerykiem	cholerykami
miejscownik	choleryku	cholerykach
wołacz	choleryku	cholerycy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) książk. impetyk; pot. nerwus; posp. cholernik

antonimy:

(1.1) flegmatyk

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cholera ż, choleryna ż, cholerstwo n, choleryczność ż, cholernik m, cholernica ż, choleryzowanie n, cholerowanie n

forma żeńska choleryczka ż

czas. choleryzować, cholerować

przym. choleryczny, cholerowy, cholerny

przysł. cholerycznie, cholernie

wykrz. cholera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: flegmatyk • melancholik • sangwinik • choleryk

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) choleric person
• białoruski: (1.1) халерык; (1.2) халерык m
• bułgarski: (1.1) холерик m; (1.2) холерик m
• czeski: (1.1) cholerik m
• hiszpański: (1.1) polvorilla m ż
• rosyjski: (1.1) холерик m; (1.2) холерик m
• słowacki: (1.1) cholerik m; (1.2) cholerik m
• ukraiński: (1.1) холерик m; (1.2) холерик m; (1.3) холерик m
• włoski: (1.1) collerico m; (1.2) coleroso m, colerico m

źródła: