Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

chlastać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

chlastać (język polski)

wymowa:
IPA[ˈxlastaʨ̑], AS[χlastać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. chlasnąć)

(1.1) pot. ciąć kogoś lub siebie
(1.2) daw. gw. (Śląsk Cieszyński) pić[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IX lub[2] koniugacja I
przykłady:
(1.1) Wykrzykując straszliwe klątwy i ohydne wyzwiska, demeryt chlastał szablą, bryzgała jucha[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ranić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chlastanie n, chlaśnięcie n
wykrz. chlast
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ciąć
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pić
źródła:
  1. E. Klich, Pokłosie, „Język Polski” nr 1/1914, s. 23.
  2. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  3. Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.