Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

ceper

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ceper (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) reg. (Podhale) osoba niebędąca góralem, pochodząca spoza gór
(1.2) reg. (Podhale) turysta, który nie jest właściwie przygotowany do wspinaczki[1]
(1.3) człowiek niezaradny, niezdarny[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ceperstwo[1]; zdrobn. ceperek[1], ceprzysko[1]
forma żeńska ceperka[1]
przym. ceperski[1], ceprowski[1]
przysł. po cepersku[1]
związki frazeologiczne:
etymologia:
być może od pol. saper[2] lub (bardziej prawdop.) gw. słc. čepyrkuglarz wędrowny albo słc. ceperteraz[1]
uwagi:
(1.1) używana czasem forma cepr w M. lp jest błędna
(1.1) por. dólanie
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 1,9 Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 223.
  2. ceper.