Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

cenobityzm

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

cenobityzm (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. wspólnotowa forma życia monastycznego; zob. też cenobityzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikcenobityzmcenobityzmy
dopełniaczcenobityzmucenobityzmów
celownikcenobityzmowicenobityzmom
biernikcenobityzmcenobityzmy
narzędnikcenobityzmemcenobityzmami
miejscownikcenobityzmie[1]cenobityzmach
wołaczcenobityzmie[1]cenobityzmy
przykłady:
(1.1) Za prekursora cenobityzmu uznano św. Pachomiusza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cenobium n, cenobita mos, cenobitka ż
przym. cenobicki, cenobialny, cenobityczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. cenobium < łac. cenobium < gr. κοινόβιον < gr. κοινός + βίος → dosł. „wspólne życie”
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=cenobityzm&oldid=9371”