Uwaga |
---|
bystrość
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
bystrość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) prędkość, szybkość
- (1.2) szybkość orientacji, inteligencja, żywość umysłu[1]
- odmiana:
- (1.1-2) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik bystrość dopełniacz bystrości celownik bystrości biernik bystrość narzędnik bystrością miejscownik bystrości wołacz bystrości
- przykłady:
- (1.1) (…) miał wielką bystrość w chwytaniu i demaskowaniu podłości, kryjącej się pod maską filantropii, patryotyzmu, religii (…)[2].
- (1.2) Zaufawszy swojej znakomitej bystrości, pogardził radami przyjaciół i omal nie przypłacił tego życiem (…)[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) prędkość, szybkość
- (1.2) inteligencja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- łaciński: (1.2) subtilitas ż
- źródła:
- ↑ Hasło bystrość w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Wacław Nałkowski: Z przedwczesnych mogił!
- ↑ Szatan z siódmej klasy, Kornel Makuszyński, 1937 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.