Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

buchnąć

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

buchnąć (język polski)

wymowa:
IPA[ˈbuxnɔ̃ɲʨ̑], AS[buχnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. buchać)

(1.1) rozprzestrzenić się w sposób gwałtowny[1]

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

(2.1) rzucić się, uderzyć, wykonać nagły ruch[1]

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(3.1) pot. ukraść
odmiana:
(1.1, 2.1) koniugacja Va lub rzad.[2] koniugacja Vc
(3.1) koniugacja Va lub rzad.[2] koniugacja Vc
przykłady:
(3.1) Złodziej buchnął mi portfel.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wybuch m, buchnięcie n
czas. buchać
związki frazeologiczne:
buchnąć w mankiet
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ukraść
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło buchnąć w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.