bordiura

bordiura (język polski)

bordiura (1.1) w książce

bordiura (1.1) ręcznika

wymowa:

IPA: [bɔrˈdʲjura], AS: [bordʹi ̯ura], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ozdobny pas będący obramowaniem tkaniny, płaskorzeźby, obrazu lub grafiki wypełniony ornamentem geometrycznym, roślinnym lub scenami figuralnymi; zob. też bordiura w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bordiura	bordiury
dopełniacz	bordiury	bordiur
celownik	bordiurze	bordiurom
biernik	bordiurę	bordiury
narzędnik	bordiurą	bordiurami
miejscownik	bordiurze	bordiurach
wołacz	bordiuro	bordiury

przykłady:

(1.1) Zosia kupiła ręcznik z przepiękną bordiurą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bordiura heraldyczna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdrobn. bordiurka ż

przym. bordiurowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. lamówka

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Bordüre ż

źródła: