biegła

biegła (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛɡwa], AS: [bʹi ̯egu̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. ekspertka powoływana przez sąd, mająca wiedzę w specjalistycznej dziedzinie, ułatwiająca zrozumienie związanych z tą dziedziną zagadnień istotnych dla sprawy

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: biegły

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp, ż, przesz. od: biec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biegła	biegłe
dopełniacz	biegłej	biegłych
celownik	biegłej	biegłym
biernik	biegłą	biegłe
narzędnik	biegłą	biegłymi
miejscownik	biegłej	biegłych
wołacz	biegła	biegłe

przykłady:

(1.1) Po katastrofie w elektrowni sąd powołał biegłą z dziedziny fizyki jądrowej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od: biegły

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: biegły

źródła: