biedak

biedak (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛdak], AS: [bʹi ̯edak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, której brakuje środków do życia

(1.2) ze współczuciem o kimś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biedak	biedacy
dopełniacz	biedaka	biedaków
celownik	biedakowi	biedakom
biernik	biedaka	biedaków
narzędnik	biedakiem	biedakami
miejscownik	biedaku	biedakach
wołacz	biedaku	biedacy

przykłady:

(1.1) To wioska biedaków.

(1.2) Mój biedaku, ale cię skrzywdzili!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) biedactwo, biedaczek, biedaczyna, biedaczysko, biedota, biedula, biedulka, chudziaczek, chudziak, chudzina, niebożę, niebożątko, nieboga, nieboraczek, nieborak, nieszczęśliwiec, nieszczęśnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biedota ż, biedny m, biedactwo n, bieda ż, biedaczysko n

zdrobn. biedaczek m

forma żeńska biedaczka ż

przym. biedny, biedniutki

przysł. biednie

czas. biedować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) poor; (1.2) poor
• arabski: (1.1) فقير
• białoruski: (1.1) бядняк m; (1.2) бядак m, небарака m, нябога m
• czeski: (1.1) chudák m
• duński: (1.1) fattig person; (1.2) stakkel
• esperanto: (1.1) malriĉulo, povrulo; (1.2) mizerulo
• francuski: (1.1) pauvre m i ż; (1.2) pauvret, pauvre homme / femme
• hiszpański: (1.1) pobre; (1.2) pobrecillo, pobre hombre
• litewski: (1.1) skurdžius m, skurdeiva m
• niemiecki: (1.1) Arme m
• nowogrecki: (1.1) φτωχός; (1.2) καημένος
• rosyjski: (1.1) бедняк m; (1.2) бедняга m
• slovio: (1.1) bedanik (беданик)
• suahili: (1.1) maskini
• wilamowski: (1.1) bjȳdok m, bjydok m

źródła: