bezgłowy

bezgłowy (język polski)

bezgłowy (1.1) sfinks

wymowa:

IPA: [bɛzˈɡwɔvɨ], AS: [bezgu̯ovy] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. taki, który nie ma głowy; pozbawiony głowy

(1.2) przen. pozbawiony rozumu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezgłowy		bezgłowa	bezgłowe	bezgłowi	bezgłowe
dopełniacz	bezgłowego		bezgłowej	bezgłowego	bezgłowych
celownik	bezgłowemu		bezgłowej	bezgłowemu	bezgłowym
biernik	bezgłowego	bezgłowy	bezgłową	bezgłowe	bezgłowych	bezgłowe
narzędnik	bezgłowym		bezgłową	bezgłowym	bezgłowymi
miejscownik	bezgłowym		bezgłowej	bezgłowym	bezgłowych
wołacz	bezgłowy		bezgłowa	bezgłowe	bezgłowi	bezgłowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Rzeźba składa się z 106 bezgłowych, żeliwnych figur o wysokości 285 cm każda.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezgłowy manekin

synonimy:

(1.2) bezmózgi, nierozumny, głupi

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) безгаловы; (1.2) безгаловы
• czeski: (1.1) bezhlavý; (1.2) bezhlavý
• hiszpański: (1.1) acéfalo, descabezado
• rosyjski: (1.1) безголовый; (1.2) безголовый
• słowacki: (1.1) bezhlavý; (1.2) bezhlavý
• ukraiński: (1.1) безголовий; (1.2) безголовий
• włoski: (1.1) senza testa

źródła: