bezczynny

bezczynny (język polski)

wymowa:

IPA: [bɛʃˈʧ̑ɨ̃nːɨ], AS: [beščỹ•ny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• gemin. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. nic nierobiący

(1.2) książk. niewypełniony działaniem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezczynny		bezczynna	bezczynne	bezczynni	bezczynne
dopełniacz	bezczynnego		bezczynnej	bezczynnego	bezczynnych
celownik	bezczynnemu		bezczynnej	bezczynnemu	bezczynnym
biernik	bezczynnego	bezczynny	bezczynną	bezczynne	bezczynnych	bezczynne
narzędnik	bezczynnym		bezczynną	bezczynnym	bezczynnymi
miejscownik	bezczynnym		bezczynnej	bezczynnym	bezczynnych
wołacz	bezczynny		bezczynna	bezczynne	bezczynni	bezczynne

przykłady:

(1.1) To cesarz Rudolf, co żmudził bezczynny, / Mogąc Italię ratować w złym kresie; / Dziś chorą leczyć próżno chce kto inny.

składnia:

kolokacje:

(1.2) bezczynny czas • bezczynne życie

synonimy:

(1.1) bierny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezczynność ż

przysł. bezczynnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) inactive
• białoruski: (1.1) бяздзейны; (1.2) бяздзейны
• czeski: (1.1) nečinný, przest. bezčinný
• esperanto: (1.1) senfara
• jidysz: (1.1) אָן אַ שטאָך אַרבעט (on a sztoch arbet)
• kazachski: (1.1) әрекетсіз
• rosyjski: (1.1) бездеятельный, бездейственный, пассивный
• ukraiński: (1.1) бездіяльний; (1.2) бездіяльний

źródła: