bezbronność

bezbronność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co bezbronne; cecha tych, którzy są bezbronni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bezbronność	bezbronności
dopełniacz	bezbronności	bezbronności
celownik	bezbronności	bezbronnościom
biernik	bezbronność	bezbronności
narzędnik	bezbronnością	bezbronnościami
miejscownik	bezbronności	bezbronnościach
wołacz	bezbronności	bezbronności

przykłady:

składnia:

(1.1) bezbronność + D.

kolokacje:

(1.1) całkowita bezbronność • stan bezbronności

synonimy:

(1.1) bezsilność, bezsiła, bezradność, niemożność

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bezbronny

przysł. bezbronnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. bezbronny + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej. Autorzy Wielkiego słownika języka polskiego, podając formy w liczbie mnogiej, umieścili dopisek: „zwykle lp”.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) безабароннасць ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) безбароннасьць ż
• kazachski: (1.1) қарусыздық, қорғансыздық
• rosyjski: (1.1) беззащитность ż
• ukraiński: (1.1) беззахисність ż

źródła: