bandog

bandog (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) kynol. rodzaj psa obronnego o nieujednoliconym genotypie i zróżnicowanym wyglądzie, będący krzyżówką dużych, walecznych ras; zob. też bandog w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bandog	bandogi
dopełniacz	bandoga	bandogów
celownik	bandogowi	bandogom
biernik	bandoga	bandogi
narzędnik	bandogiem	bandogami
miejscownik	bandogu	bandogach
wołacz	bandogu	bandogi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pies

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. bandog

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bandog

źródła:

bandog (język angielski)

wymowa:

wymowa australijska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kynol. bandog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: