bakcyl

bakcyl (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbakʦ̑ɨl], AS: [bakcyl] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) przest. zarazek

(1.2) przen. słabość do czegoś, pasja, zainteresowanie, tendencja

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bakcyl	bakcyle
dopełniacz	bakcyla	bakcyli / bakcylów
celownik	bakcylowi	bakcylom
biernik	bakcyla	bakcyle
narzędnik	bakcylem	bakcylami
miejscownik	bakcylu	bakcylach
wołacz	bakcylu	bakcyle

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) drobnoustrój, mikroorganizm, mikrob, zarazek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) organizm

hiponimy:

(1.1) bakteria, pierwotniak, wirus

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

połknąć bakcyla • zarazić się bakcylem

etymologia:

prawdopodobnie jako literówka w czasopiśmie z daw. pol. bacyl z niem. Bazillus od łac. bacillus („laseczka”)

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бацыла ż
• duński: (1.1) bacille w; (1.2) bacille w
• francuski: (1.1) bacille m
• hiszpański: (1.1) bacilo m
• interlingua: (1.1) bacillo
• niemiecki: (1.1) Bazille ż, Bazillus m
• nowogrecki: (1.1) βάκιλος m
• portugalski: (1.1) bacilo m
• rosyjski: (1.1) бацилла ż
• węgierski: (1.1) bacilus

źródła: