Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

badyl

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

badyl (język polski)

badyle (1.1)
badyl (1.7)
wymowa:
IPA: [ˈbadɨl], AS: [badyl]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) łodyga rośliny, uschła i pozbawiona liści, sterczący patyk
(1.2) gw. (Lwów) chwast
(1.3) łow. noga łosia lub jelenia[1]
(1.4) uczn. wysoka osoba[2]
(1.5) badyle – uczn. długie ręce[3]
(1.6) badyle – gw. (Kraków) sucha nać ziemniaków[4]
(1.7) daw. bot. poziewnik, Galeopsis L.[5][6]
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbadylbadyle
dopełniaczbadylabadyli / rzad. badylów[1]
celownikbadylowibadylom
biernikbadylbadyle
narzędnikbadylembadylami
miejscownikbadylubadylach
wołaczbadylubadyle
przykłady:
(1.1) To są badyle zeszłorocznych pomidorów.
(1.2) Co ty, uprawiasz tu badyle?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. badylarz m, badylarka ż, badylarstwo n
zdrobn. badylek m
przym. badylowy, badylowaty, badylkowaty, badylasty, badylarski
związki frazeologiczne:
dylu-dylu na badylu • nogi jak badyle
etymologia:
(1.1) prasł. *badyľь → kłująca bezlistna łodyga (pierwotnie: to, co kłuje), utworzone od prasł. *badati → kłuć, nakłuwać, wbijać (por. pol. badać)[7]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwast
(1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: poziewnik
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło badyl w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 228.
  3. ↑ Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 229.
  4. ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 245.
  5. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Galeopsis w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  6. ↑ Erazm Majewski, Słownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich, zawierający ludowe i naukowe nazwy i synonimy polskie używane dla zwierząt i roślin od XV-go wieku aż do chwili obecnej, t. I, Warszawa 1891, s. 7.
  7. ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006, ISBN 83-08-03648-1.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=badyl&oldid=52900”