Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

autodydakta

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

autodydakta (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌawtɔdɨˈdakta], AS: [au̯todydakta], zjawiska fonetyczne: u → ł • akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. pedag. inaczej: samouk
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikautodydaktaautodydakci
dopełniaczautodydaktyautodydaktów
celownikautodydakcieautodydaktom
biernikautodydaktęautodydaktów
narzędnikautodydaktąautodydaktami
miejscownikautodydakcieautodydaktach
wołaczautodydaktoautodydakci
przykłady:
(1.1) Osoba samodzielnie kształcąca się nazywana jest naukowo autodydaktą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. autodydaktyka ż, dydaktyka ż
forma żeńska autodydaktka ż
przym. autodydaktyczny, dydaktyczny
przysł. autodydaktycznie, dydaktycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. αὐτοδίδακτος (autodídaktos) → samouk[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: samouk
źródła:
  1. ↑ Hasło autodydakta w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 119.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=autodydakta&oldid=7207”