autentyczność

autentyczność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌawtɛ̃nˈtɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [au̯tẽntyčność], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co autentyczne, prawdziwe, pozbawione sztuczności, fałszu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	autentyczność
dopełniacz	autentyczności
celownik	autentyczności
biernik	autentyczność
narzędnik	autentycznością
miejscownik	autentyczności
wołacz	autentyczności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prawdziwość, szczerość

antonimy:

(1.1) fałsz, nieprawdziwość, sztuczność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. autentyk m, autentyzm m

przym. autentyczny

przysł. autentycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) authenticity, genuineness
• białoruski: (1.1) аўтэнтычнасць ż
• bułgarski: (1.1) автентичност ż
• estoński: (1.1) autentsus
• francuski: (1.1) authenticité ż, sincérité ż
• hiszpański: (1.1) autenticidad ż, legitimidad ż
• kataloński: (1.1) autenticitat ż
• niemiecki: (1.1) Authentizität ż
• nowogrecki: (1.1) αυθεντικότητα ż, γνησιότητα ż
• rosyjski: (1.1) аутентичность ż
• słoweński: (1.1) avtentičnost ż
• szwedzki: (1.1) autenticitet w, äkthet w
• ukraiński: (1.1) автентичність ż
• włoski: (1.1) autenticità ż

źródła: