antropofag

antropofag (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌãntrɔˈpɔfak], AS: [ãntropofak], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. człowiek zjadający innych ludzi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	antropofag	antropofadzy / antropofagowie
dopełniacz	antropofaga	antropofagów
celownik	antropofagowi	antropofagom
biernik	antropofaga	antropofagów
narzędnik	antropofagiem	antropofagami
miejscownik	antropofagu	antropofagach
wołacz	antropofagu	antropofadzy / antropofagowie
depr. M. i W. lm: (te) antropofagi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kanibal, ludożerca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antropofagia ż

forma żeńska antropofażka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀνθρωποφάγος → ludożerca < gr. ἄνθρωπος + φάγος (ánthrōpos + fagos) → człowiek + żarłok

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) антрапафаг m
• bułgarski: (1.1) антропофаг m
• duński: (1.1) antropofag w
• esperanto: (1.1) antropofago
• rosyjski: (1.1) антропофаг m
• słoweński: (1.1) antropofag m
• ukraiński: (1.1) антропофаг m

źródła:

antropofag (język duński)

wymowa:

Dania: [antʁopoˈfæˀj]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) antropofag

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kannibal, menneskeæder

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antropofagi w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

antropofag (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) antropofag, ludożerca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kanibal, ljudožerec, ljudožer

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antropofagija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: