anons

anons (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈãnɔ̃w̃s], AS: [ãnõũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) podanie do publicznej wiadomości, w szczególności poprzez ogłoszenie w prasie

(1.2) przedstawienie wchodzącej osoby z nazwiska

(1.3) teatr. zawiadomienie ze sceny o zmianie widowiska lub o zastępstwie w roli

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	anons	anonsy / anonse
dopełniacz	anonsu	anonsów
celownik	anonsowi	anonsom
biernik	anons	anonsy / anonse
narzędnik	anonsem	anonsami
miejscownik	anonsie	anonsach
wołacz	anonsie	anonsy / anonse

przykłady:

(1.1) Nasz portal randkowy nie przyjmuje anonsów towarzyskich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ogłoszenie, doniesienie, zawiadomienie, obwieszczenie, przest. inserat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. anonsowanie n

czas. anonsować

przym. anonsowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. annonce

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) анонс m
• francuski: (1.1) annonce ż
• niemiecki: (1.1) Annonce ż
• nowogrecki: (1.1) άγγελμα n
• rosyjski: (1.1) анонс m
• turecki: (1.1) bildiri
• węgierski: (1.1) hirdetés, hirdetmény
• włoski: (1.1) annuncio m

źródła: