abstynent

abstynent (język polski)

wymowa:

IPA: [apsˈtɨ̃nɛ̃nt], AS: [apstỹnẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba nie pijąca napojów alkoholowych

(1.2) osoba wstrzemięźliwa, powściągliwa, powstrzymująca się od czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	abstynent	abstynenci
dopełniacz	abstynenta	abstynentów
celownik	abstynentowi	abstynentom
biernik	abstynenta	abstynentów
narzędnik	abstynentem	abstynentami
miejscownik	abstynencie	abstynentach
wołacz	abstynencie	abstynenci

przykłady:

(1.1) Marek jest abstynentem, nie pije nawet szampana.

(1.2) On jest abstynentem seksualnym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niepijący

antonimy:

(1.1) alkoholik

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstynencja ż

forma żeńska abstynentka ż

przym. abstynencki, abstynencyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Abstinent < łac. abstinens (powstrzymujący się)

źródłosłów dla ros. абстинент

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) teetotaller, amer. teetotaler; (1.2) abstainer
• białoruski: (1.1) непітушчы m
• bułgarski: (1.1) абстинент m, въздържател m
• duński: (1.1) afholdsmand w
• esperanto: (1.1) abstinulo, abstinenculo
• fiński: (1.1) absolutisti, raitis
• hiszpański: (1.1) abstemio
• holenderski: (1.1) geheelonthouder
• interlingua: abstinente
• islandzki: (1.1) bindindismaður
• kaszubski: (1.1) strzimòwnik, abstinenta
• niemiecki: (1.1) Abstinenzler m, Antialkoholiker m, Temperenzler m
• norweski (bokmål): (1.1) avholdsmann m
• rosyjski: (1.1) абстинент m, непьющий m, трезвенник m; (1.2) абстинент m
• słowacki: (1.1) abstinent m
• szwedzki: (1.1) absolutist w, helnykterist w, nykterist w
• ukraiński: (1.1) абстине́нт m, непиту́щий m, твере́зник m; (1.2) абстине́нт m
• węgierski: (1.1) antialkoholista
• włoski: (1.1) astinente m, astemio m; (1.2) astinente m

źródła: