abstrakt

abstrakt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈapstrakt], AS: [apstrakt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) filoz. pojęcie ogólne utworzone w wyniku abstrahowania, niemające odpowiednika w konkretnym rzeczywistym przedmiocie

(1.2) książk. zwięzły wyciąg z tekstu naukowego lub dokumentu, publikowany najczęściej w języku angielskim

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	abstrakt	abstrakty
dopełniacz	abstraktu	abstraktów
celownik	abstraktowi	abstraktom
biernik	abstrakt	abstrakty
narzędnik	abstraktem	abstraktami
miejscownik	abstrakcie	abstraktach
wołacz	abstrakcie	abstrakty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) abstrakcja

(1.2) wyciąg, streszczenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstrahowanie n, abstrakcyjność ż, abstrakcja ż, abstrakcjonista mos, abstrakcjonistka ż, abstrakcjonizm mrz, wyabstrahowanie n, wyabstrahowywanie n

czas. abstrahować ndk., wyabstrahować dk., wyabstrahowywać ndk.

przym. abstrakcyjny, abstraktowy, abstrakcjonistyczny

przysł. abstrakcyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. abstract

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) abstract; (1.2) abstract
• esperanto: (1.1) abstrakto, abstraktaĵo
• ukraiński: (1.1) абстракт m
• włoski: (1.1) astratto m

źródła:

abstrakt (język albański)

wymowa:

IPA: [apsˈtɾakt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny

odmiana:

(1.1) lp abstrakt m abstrakte ż; lm abstraktë m, abstrakte ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstraksion

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abstrakt (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) abstrakcja

przymiotnik

(2.1) abstrakcyjny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abstrakt (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) abstrakcyjny, abstrahować

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. abstrakta, abstraktisma, abstraktista

przysł. abstrakte

czas. abstrakti

rzecz. abstrakto, abstraktaĵo, abstraktado, abstrakteco, abstraktismo, abstraktisto, abstraktistino

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. abstractus

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro).

źródła:

abstrakt (język luksemburski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abstrakt (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [apˈstʀakt] ​

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny, oderwany

(1.2) szt. abstrakcyjny, abstrakcjonistyczny

w funkcji przysłówka

(2.1) abstrakcyjnie

odmiana:

(1.1-2)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der abstrakte	die abstrakte	das abstrakte	die abstrakten
	mieszana	(k)ein abstrakter	(k)eine abstrakte	(k)ein abstraktes	keine abstrakten
	mocna	abstrakter	abstrakte	abstraktes	abstrakte
Gen.	słaba	des abstrakten	der abstrakten	des abstrakten	der abstrakten
	mieszana	(k)eines abstrakten	(k)einer abstrakten	(k)eines abstrakten	keiner abstrakten
	mocna	abstrakten	abstrakter	abstrakten	abstrakter
Dat.	słaba	dem abstrakten	der abstrakten	dem abstrakten	den abstrakten
	mieszana	(k)einem abstrakten	(k)einer abstrakten	(k)einem abstrakten	keinen abstrakten
	mocna	abstraktem	abstrakter	abstraktem	abstrakten
Akk.	słaba	den abstrakten	die abstrakte	das abstrakte	die abstrakten
	mieszana	(k)einen abstrakten	(k)eine abstrakte	(k)ein abstraktes	keine abstrakten
	mocna	abstrakten	abstrakte	abstraktes	abstrakte

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) abstrakte Kunst → sztuka abstrakcyjna

(2.1) abstrakt wirken

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Abstraktion ż

czas. abstrahieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abstrakt (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) jęz. rzeczownik abstrakcyjny

odmiana:

(1.1) abstrakt, abstrakt, abstrakte

(2.1) et abstrakt, abstraktet, abstrakter, abstraktene lub et abstrakt, abstraktet, abstrakt, abstrakta

przykłady:

(1.1) Frihet er et abstrakt begrep. → Wolność to pojęcie abstrakcyjne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) abstrakt tenkning → myślenie abstrakcyjne

synonimy:

antonimy:

(1.1) konkret

(2.1) konkret

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstraksjon

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abstrakt (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny

odmiana:

(1.1) abstrakt, abstrakt, abstrakta; st. wyższy abstraktare; st. najwyższy abstraktast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstraktion

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: