Trzebiatów

Trzebiatów (język polski)

Trzebiatów (1.1) z lotu ptaka

wymowa:

IPA: [ṭʃɛˈbʲjatuf], AS: [ṭšebʹi ̯atuf], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• udziąs.• i → j  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w województwie zachodniopomorskim; zob. też Trzebiatów w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Trzebiatów
dopełniacz	Trzebiatowa
celownik	Trzebiatowowi
biernik	Trzebiatów
narzędnik	Trzebiatowem
miejscownik	Trzebiatowie
wołacz	Trzebiatowie

przykłady:

(1.1) Trzebiatów jest miastem pomorskim.

(1.1) Trzebiatów leży nad Regą.

(1.1) Na rynku w Trzebiatowie znajduje się ratusz.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyjechać z Trzebiatowa • przejeżdżać przez Trzebiatów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzebiatowianin m, trzebiatowianka ż

przym. trzebiatowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

Tribetou (1180) → Trebetow (1208) → Trebetowe (1235)

uwagi:

tłumaczenia:

• łaciński: (1.1) Treptow
• niemiecki: (1.1) Treptow an der Rega
• pomorski: (1.1) Trzébiatowo

źródła: