Uwaga |
---|
Temida
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Temida (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) mit. gr. bogini prawa i praworządności przedstawiana jako kobieta z opaską na oczach, wagą i mieczem w dłoni; córka Uranosa i Gai; druga żona Zeusa; matka hor i Mojr; siostra Fojbe, Hyperiona, Japeta, Kojosa, Kriosa, Kronosa, Mnemosyne, Okeanosa, Rei, Tei i Tetydy oraz cyklopów niebiańskich i hekatonchejrów; jedna z tytanid; zob. też Temida (tytanida) w Wikipedii
- (1.2) mit. rzym. zob. Karmenta
- (1.3) książk. przen. prawo, sprawiedliwość, sądownictwo, wymiar sprawiedliwości[1][2]
- odmiana:
- (1.1-3) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik Temida dopełniacz Temidy celownik Temidzie biernik Temidę narzędnik Temidą miejscownik Temidzie wołacz Temido
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) por. Dike • Nemezys
- (1.1) zobacz też: Fojbe • Hyperion • Japet • Kojos • Krios • Kronos • Mnemosyne • Okeanos • Rea • Teja • Tetyda
- zob. też Temida w Wikipedii
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Karmenta
- angielski: (1.1) Themis
- hiszpański: (1.1) Temis ż; (1.3) Justicia ż
- łaciński: (1.1) Themis
- nowogrecki: (1.1) Θέμις ż; (1.3) Θέμις ż
- źródła:
- ↑ Hasło Temida w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.
- ↑ Hasło Temida w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.