Tanatos

Tanatos (język polski)

Tanatos (1.1)

wymowa:

IPA: [tãˈnatɔs], AS: [tãnatos], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bóg i uosobienie śmierci utożsamiany z rzymską Mors; zob. też Tanatos (mitologia) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tanatos	Tanatosowie / Tanatosi
dopełniacz	Tanatosa	Tanatosów
celownik	Tanatosowi	Tanatosom
biernik	Tanatosa	Tanatosów
narzędnik	Tanatosem	Tanatosami
miejscownik	Tanatosie	Tanatosach
wołacz	Tanatosie	Tanatosowie / Tanatosi
depr. M. i W. lm: (te) Tanatosy

przykłady:

(1.1) Tanatos uchodził za syna Nyks i bliźniaczego brata Hypnosa.

(1.1) W sztukach plastycznych Tanatos bywa przedstawiany jako uskrzydlony młodzieniec ze zgaszoną i w dół skierowaną pochodnią w ręce.

(1.1) Atrybutem czarnoskrzydłego Tanatosa była zgaszona pochodnia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bóg / bożek Tanatos • atrybut / wyobrażenie Tanatosa • mit o Tanatosie

synonimy:

(1.1) Mors; rzad. Śmierć

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bóg

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tanatoza ż, tanatologia ż, tanatolog m, tanatolożka ż

przym. Tanatosowy, tanatologiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Θάνατος (Thanatos) < gr. θάνατος (thanatos) → śmierć

uwagi:

zob. też Tanatos w Wikipedii

(1.1) por. Mors • Moros • Śmierć; zobacz też: Fantasos • Fobetor • Hypnos • Morfeusz • Onejros • Indeks:Polski - Mitologia grecka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Thanatos
• łaciński: (1.1) Thanatus m, Mors ż
• nowogrecki: (1.1) Θάνατος m
• słowacki: (1.1) Tanatos m
• starogrecki: (1.1) Θάνατος m

źródła: