| Uwaga |
|---|
Szablon:Język miesiąca/06
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Język fenicki należy do kananejskiej gałęzi północno-zachodniej grupy języków semickich.
- Używany był przez Fenicjan zamieszkujących Tyr, Sydon, Byblos, jak również w fenickich koloniach w Afryce, Hiszpanii, na Cyprze, Sardynii i Sycylii,
- pismo fenickie składa się z 22 znaków konsonantycznych,
- literatura języka fenickiego nie zachowała się, a sam język znany jest przede wszystkim z krótkich tekstów i napisów, które znajdowano w miejscowościach nad Morzem Śródziemnym; najstarszy zapis pochodzi z sarkofagu Ahirama z Byblos,
- W IX w. p.n.e. na podstawie pisma fenickiego powstał alfabet grecki,
- około IV-II w. p.n.e. fenicki zaczął wychodzić z użycia, wypierany przez język aramejski. Fenickim dialektem był język punicki używany w Kartaginie, który jako język neopunicki przetrwał na terenie Afryki Północnej do IV wieku n.e., następnie wyparty całkowicie w VII wieku przez język arabski,
- W Wikisłowniku mamy 0 fenickich haseł.