Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

Sarmata

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Sarmata (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. członek irańskiego ludu, zamieszkującego w starożytności tereny Europy Wschodniej; zob. też Sarmaci w Wikipedii
(1.2) hist. polski szlachcic, przedstawiciel sarmatyzmu
(1.3) żart. poet. Polak
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Prarodzicami naszego narodu ochrzczono Sarmatów.
(1.2) Taki jest Rzym, takie jest papiestwo, ty prostoduszny, podlaski Sarmato[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) sarmata
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sarmatyzm m, sarmackość ż
forma żeńska Sarmatka ż, sarmatka ż
przysł. sarmacko
przym. sarmacki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) Częstsza pisownia małą literą: sarmata
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zofia Kossak, Błogosławiona wina, 1953, Narodowy Korpus Języka Polskiego.