SB

SB (język polski)

wymowa:

‹es-be›, IPA: [ɛz‿ˈbɛ], AS: [ez‿be], zjawiska fonetyczne: udźw. międzywyr.• akc. na ost.

znaczenia:

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego

(1.1) = służba bezpieczeństwa

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	SB	SB
dopełniacz	SB	SB
celownik	SB	SB
biernik	SB	SB
narzędnik	SB	SB
miejscownik	SB	SB
wołacz	SB	SB

przykłady:

(1.1) W stanie wojennym dom Topczewskich był kilkakrotnie przeszukiwany przez funkcjonariuszy SB i milicji, którzy rekwirowali wydawnictwa bezdebitowe, pisma związkowe, a nawet prywatną maszynę do pisania.

(1.1) Przez lata ukrywał swoją współpracę z SB.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bezpieka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. esbek m, esbecja ż, esbeczka ż

przym. esbecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. UB

zob. też SB (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:

źródła:

SB (język niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

skrót

(1.1) = geogr. Saarbrücken

(1.2) = Selbstbedienung → samoobsługa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: