Sąd Ostateczny

Sąd Ostateczny (język polski)

Sąd Ostateczny (1.1) według Michała Anioła

wymowa:

IPA: [ˈsɔ̃nt ˌɔstaˈtɛʧ̑nɨ], AS: [sõnt ostatečny], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą • akc. pob. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie: moment, w którym Bóg dokona ostatecznego sądu nad ludźmi i określi, którzy z nich zostaną zbawieni, a którzy potępieni; zob. też Sąd Ostateczny w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Sąd Ostateczny
dopełniacz	Sądu Ostatecznego
celownik	Sądowi Ostatecznemu
biernik	Sąd Ostateczny
narzędnik	Sądem Ostatecznym
miejscownik	Sądzie Ostatecznym
wołacz	Sądzie Ostateczny

przykłady:

(1.1) Sporo nagrzeszyłem i boję się Sądu Ostatecznego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dzień Sądu Ostatecznego

synonimy:

(1.1) koniec świata, Armageddon, paruzja, dzień sądny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) The Last Judgement, Doomsday
• arabski: (1.1) يوم القيامة m, w islamie: الآخرة ż
• białoruski: (1.1) страшны суд m
• esperanto: (1.1) Lasta Juĝo
• francuski: (1.1) jugement dernier m, jugement final m, jugement universel m
• hiszpański: (1.1) Juicio Universal m, Juicio Final m
• jidysz: (1.1) יום־הדין m (jom-hadin)
• niemiecki: (1.1) Das Jüngste Gericht n
• nowogrecki: (1.1) Δευτέρα Παρουσία ż, μέλλουσα κρίση ż
• włoski: (1.1) Giudizio universale m, Giudizio finale m

źródła: