Micheasz

Micheasz (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rzad. imię męskie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Micheasz	Micheaszowie
dopełniacz	Micheasza	Micheaszów
celownik	Micheaszowi	Micheaszom
biernik	Micheasza	Micheaszów
narzędnik	Micheaszem	Micheaszami
miejscownik	Micheaszu	Micheaszach
wołacz	Micheaszu	Micheaszowie
depr. M. i W. lm: (te) Micheasze

przykłady:

(1.1) Mam na imię Micheasz i pochodzę z Jerozolimy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Micheasz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Micheasz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Micheasz • święty / błogosławiony Micheasz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Micheasz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Micheasz • otrzymać / dostać / przybrać imię Micheasz • dzień imienin / imieniny Micheasza • na Micheasza (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) imię

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Micheaszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Michaeas < gr. Μιχαίας < hebr. מיכיה

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Micah
• hebrajski: (1.1) מיכיה m
• łaciński: (1.1) Michaeas m
• słowacki: (1.1) Micheáš m
• starogrecki: (1.1) Μιχαίας m
• włoski: (1.1) Michea m

źródła: