Ernest

Ernest (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɛrnɛst], AS: [ernest] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Ernest w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ernest	Ernestowie
dopełniacz	Ernesta	Ernestów
celownik	Ernestowi	Ernestom
biernik	Ernesta	Ernestów
narzędnik	Ernestem	Ernestami
miejscownik	Erneście	Ernestach
wołacz	Erneście	Ernestowie
depr. M. i W. lm: (te) Ernesty

przykłady:

(1.1) Pamiętasz może nazwisko Ernesta, tego pisarza, który pisał, że stary człowiek też może?

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Ernest • brat / kuzyn / wujek / dziadek Ernest • mężczyzna imieniem (o imieniu) Ernest • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ernest • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ernest • otrzymać / dostać / przybrać imię Ernest • dzień imienin / imieniny Ernesta

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ernestyna ż, Erneścik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Arnošt
• esperanto: (1.1) Ernesto
• hiszpański: (1.1) Ernesto m
• kataloński: (1.1) Ernest m
• łotewski: (1.1) Ernests m
• rosyjski: (1.1) Эрнест m
• słowacki: (1.1) Ernest m
• szwedzki: (1.1) Ernst, Ernest

źródła:

Ernest (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię męskie Ernest

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ernest (język francuski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Ernest

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ernestine ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ernest (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [ərˈnest]

occ. IPA: [eɾˈnest]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Ernest

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nom m

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ernest (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Ernest

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ernest	Ernestovia
dopełniacz	Ernesta	Ernestov
celownik	Ernestovi	Ernestom
biernik	Ernesta	Ernestov
miejscownik	Ernestovi	Ernestoch
narzędnik	Ernestom	Ernestmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska Ernestína ż

przym. Ernestov

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona

źródła:

Ernest (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Ernest

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Ernst

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Szwedzki - Imiona męskie

źródła: