Ankara

Ankara (język polski)

Ankara (1.1)

Ankara (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ãŋˈkara], AS: [ãŋkara], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto, stolica Turcji; zob. też Ankara w Wikipedii

(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 1457; zob. też 1457 Ankara w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ankara	Ankary
dopełniacz	Ankary	Ankar
celownik	Ankarze	Ankarom
biernik	Ankarę	Ankary
narzędnik	Ankarą	Ankarami
miejscownik	Ankarze	Ankarach
wołacz	Ankaro	Ankary

przykłady:

(1.1) Matka i ja przenieśliśmy się do domu babci w Ankarze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hist. Angora

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

(1.2) planetoida

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Turcja

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ankarczyk m, ankarka ż

przym. ankarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) tur. Ankara

(1.2) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Ankara; (1.2) Ankara
• arabski: (1.1) أنقرة
• baskijski: (1.1) Ankara
• białoruski: (1.1) Анкара ż
• bułgarski: (1.1) Анкара ż
• chorwacki: (1.1) Ankara ż
• czeski: (1.1) Ankara ż
• duński: (1.1) Ankara
• francuski: (1.1) Ankara
• hiszpański: (1.1) Ankara ż
• holenderski: (1.1) Ankara
• koreański: (1.1) kor. płd. 앙카라, kor. płn. 앙까라
• litewski: (1.1) Ankara ż
• łotewski: (1.1) Ankara ż
• niemiecki: (1.1) Ankara n
• nowogrecki: (1.1) Άγκυρα ż
• rosyjski: (1.1) Анкара ż
• słowacki: (1.1) Ankara ż; (1.2) Ankara ż
• szwedzki: (1.1) Ankara
• turecki: (1.1) Ankara
• ukraiński: (1.1) Анкара ż
• węgierski: (1.1) Ankara
• włoski: (1.1) Ankara ż

źródła:

Ankara (język angielski)

Ankara (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

(1.2) astr. Ankara

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ankara (język baskijski)

Ankara (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

odmiana:

przykłady:

(1.1) Ankara Turkiako hiriburua da. → Ankara jest stolicą Turcji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ankarar

rzecz. ankarar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ankara (język czeski)

Ankara (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ankara (język francuski)

Ankara (1.1)

wymowa:

IPA: [ɑ̃.ka.ʁa]

​

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

(1.2) przen. rząd turecki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ankarien, Ankarienne, Ankariote

przym. ankarien

związki frazeologiczne:

etymologia:

tur. Ankara

uwagi:

źródła:

Ankara (język litewski)

Ankara (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ankara (język łotewski)

Ankara (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ankara (język niemiecki)

Ankara (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈaŋkaʀaː]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

odmiana:

(1.1) lp das Ankara, Ankaras, Ankara, Ankara; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ankara (język słowacki)

Ankara (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara - stolica Turcji

(1.2) astr. Ankara - planetoida

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Ankara
dopełniacz	Ankary
celownik	Ankare
biernik	Ankaru
miejscownik	Ankare
narzędnik	Ankarou

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hist. Angora

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ankarčan m, Ankarčanka ż

przym. ankarský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ankara (język szwedzki)

Ankara (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stolice krajów Azji w języku szwedzkim

źródła:

Ankara (język węgierski)

Ankara (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Ankara (język włoski)

Ankara (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Ankara

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: