употреблять

употреблять (język rosyjski)

transliteracja:

upotreblâtʹ

wymowa:

IPA: [ʊpətrʲɪˈblʲætʲ], ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) używać

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1 os.	2 os.	3 os.	1 os.	2 os.	3 os.
bezokolicznik		употребля́ть
czas teraźniejszy		употребля́ю	употребля́ешь	употребля́ет	употребля́ем	употребля́ете	употребля́ют
czas przeszły	m	употребля́л			употребля́ли
	ż	употребля́ла
	n	—		употребля́ло
tryb rozkazujący		пусть употребля́ю	употребля́й	пусть употребля́ет	давай(те) употребля́ем	употребля́йте	пусть употребля́ют
czas przyszły		бу́ду употребля́ть	бу́дешь употребля́ть	бу́дет употребля́ть	бу́дем употребля́ть	бу́дете употребля́ть	бу́дут употребля́ть
pozostałe formy imiesłów przymiotnikowy czynny czasu teraźniejszego употребля́ющий imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego употребля́вший imiesłów przymiotnikowy bierny czasu teraźniejszego употребля́емый imiesłów przymiotnikowy bierny czasu przeszłego — imiesłów przysłówkowy współczesny употребля́я imiesłów przysłówkowy uprzedni употребля́в, употребля́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. употребление n, употребительность ż, потребление n, потреба ż

przym. употребительный

czas. употребляться ndk., потреблять ndk., употребить dk., употребиться dk., потребить dk., злоупотреблять ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: