весна

весна (język rosyjski)

весна (1.1)

transliteracja:

vesna

wymowa:

[vʲi^eˈsna] ​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) wiosna

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	весна́	вёсны
dopełniacz	весны́	вёсен
celownik	весне́	вёснам
biernik	весну́	вёсны
narzędnik	веснуо́й / przest. весно́ю	вёснами
miejscownik	весне́	вёснах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) о́сень

hiperonimy:

(1.1) вре́мя го́да

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. весе́нник m, весня́нка m

zdrobn. весну́шка ż

przym. весе́нний, ве́шний

przysł. по-весе́ннему

związki frazeologiczne:

одна́ ла́сточка весны́ не де́лает → jedna jaskółka wiosny nie czyni

etymologia:

uwagi:

• zobacz też: лето • осень • зима
• zobacz też: Indeks:Rosyjski - Kalendarz i czas

źródła:

весна (język ukraiński)

весна́ (1.1)

transliteracja:

vesna

wymowa:

весна́ zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiosna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	весна́	ве́сни
dopełniacz	весни́	ве́сен
celownik	весні́	ве́снам
biernik	весну́	ве́сни
narzędnik	весно́ю	ве́снами
miejscownik	на/у весні́	на/у ве́снах
wołacz	ве́сно	ве́сни

przykłady:

(1.1) Весна настає, коли починається березень. → Wiosna nadchodzi, kiedy rozpoczyna się marzec.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. веснонька ż, весняник m, веснянка ż, весняночка ż, веснівка ż, веснування n

czas. веснувати ndk., весніти ndk., веснітися ndk.

przym. весняний

przysł. весняно, весною, навесні

związki frazeologiczne:

одна ластівка не робить весни → jedna jaskółka wiosny nie czyni • лютий лютує, бо весну чує • лютий лютує, та весні дорогу готує • весна ледачого не любить • хто спить весною - плаче зимою • весна на квіти рясна, а хліба в осені позичає

etymologia:

uwagi:

• zobacz też: весна • літо • осінь • зима
• zobacz też: Indeks:Ukraiński - Kalendarz i czas

źródła: