вершина

вершина (język rosyjski)

transliteracja:

veršina

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wierzchołek

(1.2) geom. wierzchołek

(1.3) szczyt

(1.4) przen. szczyt

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	верши́на	верши́ны
dopełniacz	верши́ны	верши́н
celownik	верши́не	верши́нам
biernik	верши́ну	верши́ны
narzędnik	верши́ной / верши́ною	верши́нами
miejscownik	верши́не	верши́нах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) вершина дерева / сосны

(1.2) вершина многогранника / многоугольника / угла

(1.3) вершина горы / холма

(1.4) быть на вершине славы

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Вершина ż, верх m

zdrobn. вершинка ż

przym. вершинный, верхний, верховный, верховой

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

вершина (język ukraiński)

transliteracja:

veršina

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wierzchołek, szczyt

(1.2) geom. wierzchołek

(1.3) przen. szczyt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) вершина кута / трикутника

synonimy:

(1.1) верх

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. верх m, вершок m, вершки lm, верхів'я n, верховність ż, верховина ż, верхівка ż, верхняк m, верховенство n, вершій m, вершник m, вершниця ż, вершень m, верхівець m, верхівень m, верховик m, верховинець m, верховинка ż, вершкування n

zdrobn. вершинка ż

czas. вершити ndk., вершитися ndk., вершкувати ndk.

przym. верховий, верхній, верховний, вершинний, вершковий, верховинний, верховинський, верхівковий, вершницький

przysł. верхи, верхами, верхом, вверх

tem. słow. верхньо-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: